Een huis kopen in Vlaanderen wordt onbetaalbaar. Dat komt omdat onze regeringen er alles aan doen om het aanbod te verkleinen. De regels worden steeds strenger. Nieuwe woongebieden komen er haast niet. In de steden moeten de hoogtes van de buren gevolgd worden en er staan ambtenaren elke centimeter na te zien.
Wie dan een huis min of meer kon betalen, krijgt wijzigende regels te verwerken. Op vlak van EPC bijvoorbeeld. Verplichtingen tot renovatie. De rekeningen lopen huizenhoog op.
Aan de andere kant zijn we elk jaar met meer mensen.
Een kleiner aanbod en een grotere vraag = hogere prijzen.
De oplossing ligt voor de hand. Het is aan overheid om de regels van de ruimtelijke ordening zo aan te passen dat er in ons land op een aantrekkelijke plaats een stad van een half miljoen mensen bij kan komen. Een moderne stad met een efficiënt vervoer, die volledig in zijn eigen energie voorziet. Een super aantrekkelijke stad om in te wonen. Ergens in de Westhoek bijvoorbeeld. Dicht bij zee, en met water in de stad. Dat zal meteen de druk op de huizenmarkt wegnemen.
Daarnaast zijn ook de regels in de steden aan meer soepelheid toe.
De huizenmarkt scheeftrekken met allerlei verplichtingen is dodelijk voor die markt. De mensen de duimschroeven opleggen om hen tot onbetaalbare renovaties te dwingen, is dat ook.
Een beleid behoort erop te zijn gericht de mensen te steunen met stimulerende maatregelen, in de plaats van hen te beknotten en te pesten. Als er sneller moet geïsoleerd worden, dan is het de taak van een regering die dat vindt om stimuli te voorzien dat de mensen dat met plezier doen. Mensen in de miserie duwen is slecht beleid.
Vlaanderen is de schuldige. Veel gepraat over de te hoge huur- en woningprijzen maar geen daden tot zodra de vastgoedprijs dreigt te dalen zien de dames en heren politici daar een economisch gevaar in en kunnen er meteen drastische maatregelen genomen worden. Dus de vastgoedwaarde zou dalen? Boem, een energieprestatiecertificaat, en knal! alle prijzen de hoogte in. Dat gedrag vertoont Vlaanderen al sedert 1983 toen het bevoegd werd voor wonen. In 1980 waren de laagste huurprijzen 2- á 3000 Frank, vandaag 500 á 750 Euro. Dat is een vertienvoudiging. Met kopen hetzelfde; ken iemand die in 1979 op het heden hippe Zuid, toen nog een arbeiderswijk, een huis kocht voor 180.000 Frank. Heden wordt ie als gepensioneerde bedreigd met boetes…
Ik vind dit nogal kortzichtig.... Financiële markten (rentevoeten, inflatie,... ) en de bedrijven (prijszetting energie, bouwmaterialen enz.) spelen ook een rol. Je kan niet alles aan de overheid verwijten.
Goed geschreven. Nagel op de kop. Te veel bouw/verbouw regeltjes, leidt tot een eindeloze hoop problemen. Zeker als er geen waardevolle (stedenbouwkundige) visie aanwezig is. Het is pas als je naar buurlanden kijkt, dat je ziet hoe diep de baksteen in de Belg zijn maag zit. De overheid zou de Belg dan ook beter kunnen ondersteunen.